ز چاک سینه آهی می نو بسم

کتانم حرف ماهی می نویسم

محبت نامه پردازست امروز

شرار برگ کاهی می نویسم

سرا پا دردم از مطلب مپرسید

به مکتوب آه آهی می نویسم

به رنگ سایه مشق دیگرم نیست

همین روز سیاهی می نویسم

غبار انتظار کیست اشکم

که هر سطری به راهی می نویسم

سواد نقطهٔ موهوم روشن

به تحقیق اشتباهی می نویسم

رسایی نیست سطر رشتهٔ عجز

ز بس خاکم گیاهی می نویسم

گناه دیگر اظهار تحیر

اگر عذر گناهی می نویسم

نیاز آیینهٔ اسرار نازست

شکستم کجکلاهی می نویسم

هجوم لغزش هوشست خط نیست

به رغم جاده راهی می نویسم

دو عالم نسخهٔ حیرت سوادست

به هر صورت نگاهی می نویسم

ز دل نقش امیدی جلوگر نیست

بر این آیینه آهی می نویسم

چو صبحم صفحه بی نقشست بیدل

شکست رنگ گاهی می نویسم